„Kolekcje dawnych klocków piernikarskich jako źródło nowatorskich form wystawienniczych i inspirujących działań edukacyjnych” – to tytuł artykułu powstałego po konferencji „Edukacja w nowych muzeach i instytucjach kultury. Oczekiwania, realia, perspektywy”, która miała miejsce w 2018 roku w Poznaniu.
Artykuł znajduje się w publikacji, pt.: „Edukacja w muzeach i instytucjach kultury – aktualnie”. Wydawnictwo jest dostępne w formie ebooka, egzemplarz w formacie mobi lub epub można zakupić na stronie Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie.
W opisie czytamy:
„Publikacja jest podsumowaniem konferencji Forum Edukatorów Muzealnych pt. „Edukacja w nowych muzeach i instytucjach kultury. Oczekiwania, realia, perspektywy”, zorganizowanej w czerwcu 2018 roku w Poznaniu dzięki współpracy Centrum Turystyki Kulturowej TRAKT – operatora Bramy Poznania, Wydziału Edukacji Artystycznej i Kuratorstwa Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu oraz Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie, przy wsparciu Narodowego Instytutu Muzealnictwa i Ochrony Zbiorów.”
Zachęcam do zapoznania się z artykułem pokonferencyjnym, który opowiada nie tylko o dawnych kolekcjach form do pierników w Polsce, ale także współczesnych tendencjach w zakresie piernikarstwa. W streszczeniu czytamy:
„W ostatnich latach obserwujemy wzrastające zainteresowanie działaniami edukacyjnymi tworzonymi wokół kolekcji form piernikarskich. Przywoływanie lokalnych tradycji dotyczących wypieku pierników, stanowi impuls do tworzenia nowych sposobów komunikacji z gośćmi muzealnymi. Wynikiem są powstające licznie ekspozycje o charakterze stałym, czasowym lub wędrującym, a także realizacje takich wydarzeń jak, m.in: Święto Toruńskiego Piernika, Święto Chleba i Piernika w Jaworze czy Spotkania Piernikarskie w Kamieńcu. Cechami charakterystycznymi działań edukacyjnych, tworzonych wokół kolekcji form piernikarskich są: multisensoryczność, partycypacyjność, praca warsztatowa, edukacja regionalna, działania łączące pokolenia. Edukacja kulturowa i historyczna w zakresie piernikarstwa stała się przyczyną nie tylko ożywienia zapomnianego rzemiosła, ale również inspiracją do jego dalszego rozwoju. Wiodącymi ośrodkami w tym zakresie są na Pomorzu – Toruń oraz na Śląsku, m.in. Wrocław, Jawor. Referat prezentuje wybrane przykłady praktyk realizowanych w poszczególnych muzeach państwowych i prywatnych oraz piernikarniach.”
Podczas prowadzonych w ostatnich latach kwerend i badań miałam także okazję uczestniczyć w wydarzeniach, podczas których poznałam osoby, które w swojej działalności inspirują się tradycjami rzemiosła i przemysłu związanego z wytwarzaniem pierników. Pokłosiem tych spotkań jest, podjęta w niniejszym artykule, pierwsza próba zarysowania i przedstawienia współczesnego środowiska piernikarskiego w Polsce.
Zachęcam do lektury!
https://sklep.wilanow-palac.pl/edukacja-w-muzeach-i-instytucjach-kultury-aktualnie-ebook-p-540.html