Pamiątki Cechu Piernikarzy i Woskarzy w Warszawie cześć 1.

W 1922 roku, w „Gazecie Rzemieślniczej” w ramach cyklu artykułów na temat warszawskich cechów, autorstwa Franciszka Reinsteina czytamy:

(…)

„Nie trzymając się kolei czasu, w zabytkach cechu piernikarzy i woskarzy, znajdujemy dość szczególną pamiątkę. Jest to przechowany w dobrym stanie, dużych rozmiarów transparent, wystawiony przez cech z okazji przyjazdu do Warszawy na koronację cara Aleksandra I. Namalowany z naiwną drobiazgowością rozmaitemi kolorami, przedstawia: z

lewej strony słońce promienne, z prawej, księżyć i gwiazdy, pośrodku cytrę „Al”. U dołu, pod drzewem rozłożystem stoi niedźwiedź (godło cechu), i wsuwa łapę w ul, z którego spłoszone pszczoły rojnie opadają cyfrę carską. Jakiś tuzinkowy poeta, u spodu wykombinował wiersz:

Niedźwiedź, co się zwykł wdzierać w zapas Ula

[słodki,

Biorąc nam swą przemocą pożywienia środki,

Pierzcha na widok Pana, z którego Opieki,

Gotują się nam długie pomyślności Wieki.

Najkomiczniejszem w tym transparencie jest to, że niedźwiedź nietylko nie pierzcha, lecz zamierza się łapą, jak gdyby miał zamiar palnąć na odlew w cyfrę „Opiekuna” narodu polskiego.

W tymże cechu odnaleźliśmy skromną pamiątkę dziejowego wypadku z powstania narodowego. Jest to rachunek, wypisany na litografowanym blankiecie firmowym:

„W Warszawie, d. 2 marca 1861 r.

Rachunek z Fabryki świec Woskowych i Pierników Jana Wittchen, przy ul. Nowy Świat nr. 1316. Dla Starszego Zgromadzenia Piernikarzy i Woskarzy. Pogrzeb poległych w dniu 27 lutego 1861 r. 19 świec woskowych a fun. 7 złp

(…)